bükemeyecğim bileği öptüm ve teslim oldum
bıraktım silahlarımı yere, yaşlarımı göğe döküp teslim oldum.
nerden bilecektim ki
merhamet etmesin insanlar bana bu en acımasız silahla vurmasınlar beni
kimse kimseyi teselli etmesin herkes yaşasın yaşamsı gerkeni
çorap da giyiyorum artık patik de
basmıyorum betonlara çıplak ayakla
attım çöpe en küçük özgürlüklerimi
toprağa yaklaşmaya çalışıyorum bedenimle
bir gün gireceğim toprağa
ona benzemeye çalışıyorum ve artık bitter yemiyorum
büyük bir kız oldum
ve insanların içinde ağlamıyorum artık
artık kendime ait bir odam var
ve bastırılmışlıklarım ve boşluklarım
kadim dostum boyalarım ve yalnızlıklarım
ve yazdıklarım
büyük bir adam taslağı olarak yaşıyorum
ve büyük bir adam değil iyi bir kız olmak için yaşıyorum
ve küçücük hücremden dünyaya bakıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder