1 Mayıs 2009 Cuma

şehrim seviyorum seni!..tekrar mutlu et beni!..




döndüm geri istanbul, döndüm geri..
yara bere içinde uzun yollardan geçtim ve döndüm geri,
yağmurlarınla ıslat kırık kalbimi
rüzgarınla kurut ıslak gözlerimi,
hayatı sende öğrenmek ne tatlı ve ne acı!
gözleri yaşlı şehrim, senin de mi kalbin kırık!
kırılmasın istanbulun kalbi, üşümesin elleri!..
ağla! istanbul ağla! bu yağmurlar benim için..
yüzme bilmeyen boğulsun sularında,
ağla istanbul! ağla! bu yağmurlar benim için...

14 yorum:

tazzzz dedi ki...

yazınız hüzün kokuyor ancak siz istanbulda olmakla zaten çok şanslısınız.. ben yaşım küçük olduğu için istanbula gelemiyorum.. siz de en azından bununla mutlu olun.. boşverin diğer şeyleri...

celb dedi ki...

hey istanbul! sevilmek nasıl bişey...

sen.. dedi ki...

anladığım kadarıyla zor günler geçirmişiniz ancak sanırım kurtulmuşunuz hepsinden.. istanbulla mutlu olabilmek güzel gözüküyor.. keşke ben de olabilseydim...

korku dedi ki...

hayata bakışınızı beğendim.. sıkıntılardan kurtulup bir anda istanbula dönebilmişiniz... ne güzel..

hayat dedi ki...

ah istanbul ahh.. tek ben ağlarım sanmıştım!..

taki.. dedi ki...

tabi istanbulun kalbi kırılmasın!..

hınç dedi ki...

istanbul :( kıskandım seni...

yıllar dedi ki...

istanbul hemen kurtarmış sizi dertlerinizden.. nasibiniz varmış.. bazı insanlar yıllarca uğraşır da kurtlamaz derdinden.. tabi demekki farklı sizin ki..bazı dert vardır kurtulunmaz bir ömür boyu bazısı da vardır ki bir çırpıda sallarsın bir kenara...

cennet dedi ki...

istanbul.. güzel şehir...

şafak dedi ki...

arkadaşım istanbulu niye kıskanıyosunki.. demekki insanlar sevebiliyor.. demekki herşeyden çok sevilebiliyor.. demekki en derin yaraları bile bi anda sarabiliyor, unutturuyormuş.. sana ne yani.. sana ne...

hınç dedi ki...

asıl sana ne benim kıskanmamdan.. sevilmeyi unutulmamayı istemek benim de hakkım değilmi.. bu ülke sizin gibi, insanların kafalarına hipotek koyanlar yüzünden bu hale geldi.. hepiniz aynısınız.. alın istanbulunuzu başınıza çalın...

hüzün dedi ki...

dünya bazen bir hüzün bütünü bazen de bir mutluluklar yumağıdır.. ortası da vardır.. hepsini yaşamak gerek.

kale dedi ki...

bence istanbul sığınılacak bi yer diil.. git başka yere sığın..

esinti dedi ki...

bence İstanbul sonsuz cömertliğiyle kollarını açmış her zaman hepimizi beklemekte...

sakin bir liman,
ağlanacak bir omuz,
sadık bir dost,

iş onu yaşamayı bilmekte...