degmen benim gamlı yaslı gönlüme ben bir selvi boylu yardan ayrıldım.

"demem o ki hasretin o kadar koymazdı amma

geceler öyle bir gavur ki sorma

dönerim olmaz, yatarım olmaz

ayağımı uzatırım parmaklık elimi uzatırım soğuk duvar"

gelmeyin beklenenler gelmeyin :(

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

Necip Fazıl Kısakürek

demiş üstad,

demek onun da bekledikleri gelmemiş,

demek o da öyle çok öyle çok beklemiş ki küsmüş beklediğinin gelmeyişine, kızmış ve böyle sitem etmiş,

demek o da elleri boş dönmüş uzun bekleyişinden.

oysa beklemek nasıl bir umuttur, hiç sönmeden yanar içinde,

her an bir sürprizle karşılaşma ihtimalini büyütür de büyütür,

her günü "belki yarın..." diyerek bitirmek ve her yeni güne gittiği ilk günün heyecanıyla başlamak, büyük bir ışıktır. ve yokluğun karanlığı uzadıkça sönmeye mahkumdur.

ve şimdi sen de bana söylediğin tarihte gelmeyeceğim diyorsun. bu ikinci tehir. sana ihtiyacım olduğunda gelmeyeceksen bana ihtiyacın olduğunda da gelme.

belki ben de yokluğunda bulurum seni

ama sen sakın gelme

haklıydı peyami safa yalnızız

yalnız ve yine yalnız ve yine yalnız...

ve biz hep yalnızız bu şehrin şehre ait olmayan çocukları

fazlalık olma ruhundan kaçmak için en kalabalıklarda dolaştığımız anlara dahi

biz bu şehrin kartpostallarını biriktiririz umutla

biz iett duraklarında saatlerce bekleriz de şikayet etmeyiz

denize en çok biz bakar, martıları en çok biz anlamaya çalışırız.

en çok bizden götürür şehir, en çok biz yoruluruz aslında

en çok biz laf söyletmeyiz İstanbul'a

içimizde bir ukdedir İstanbullu olamayışımız

en çok biz özleriz gökte yıldızlar görmeyi ve insanlara gülmeyi

gönül şehri uğruna memleketlerimizden biz vazgeçeriz

ve yalnızlıktır gayrı kaderimiz gittiğimiz her yolda

İstanbul'dan sebep bir yanımız hep yalnız, yalnızlıktayız.

ilk fapatyalar açtı okulumun bahçesinde

laleler geldi mevsimin tahtına kuruldu.

ben yine sessiz güldüm çimlere

sözsüz konuştum yapraklarla

açıldı rengi şehrimin

ve bahar İstanbul'da

ne güzel arkadaşız biz

kırık kıro bir gönülden sitemli sözlerrr...

• Benim kalbimi kırmak suya yazı yazmaya benzer, kırılan kalbimi düzeltmek gece doğan güneşe benzer. Sen o suya yazı yazmayı başardın şmdi güneşin doğmasını bekle...

• Bir zamanlar ardından bakar ağlardım şimdi dönüp ardıma bile bakmam. Bir zamanlar uğruna dünyaları yakardım şimdi şerefsizim kibrit bile çakmam!!

• Aşkımız için kan dökmemi istiyorsan sana dünyanın şah damarını keserim illede senin kanın olacak diyorsan mühim değil ben seni toprakta da severim.

• Sana o kadar kırgınım ki, seni bin parçaya bölsem yetmez. Ama kaybolacak bir parçanada gönlüm elvermez...

• SUS ARTIK YETER SOZLERIN ICKIDEN BETER..!

• Beni ne sahte insanlarin sozleri nede soğuk bir namludan cıkan soguk bir mermi yıkabilir beni ancak sensızlık yikar be gülüm

• Yalnızlığım Değil Sadece yaşadıklarım beni soğutuyor Hayattan, Ve Sen Sevgili Mutlu olursun belki…

• Seni Anlayan Bir Ben Varım, Beni Anlayansa Bir yalnızlığım ve Şarkılarım var…

• UNUTMA!! nasıl sensizliği ben yaratmadımsa, tadacağın bensizlikte benim eserim olmayacak..

• Bugün yeni bir meyhane keşfettim mezarlığın tam karşısında beni ararda bulamassan ya meyhanedeyim ya da tam karşısında...

• LAF OLSUN DIYE YAZMADIM BU SOZLERIMI. DUYGULARIMI DILE GETIRIR HER BIR KELIMESI, KELIMELERE CEVIRIP SATIRLARA DOKTUM SEVGIMI. SENIN BENI ANLAYA BILEBILMEM ICIN, TURK ALFABESINE GORE YAZDIM HISLERIMI

• nokta.