hayat güzeldi yaşarken;
ölüm güzel yokluğunda
ısındı yazın üşüyen kalbim
çöl soğukluğunda...

gökyüzü siyah değil
siyah benim bu garip diyarda
adım adım ilerliyorum
çöl karanlığında...

el yordamıyla bulunmuş yön
sükutun deldiği kulaklar
ruzgarın esmeyi unuttuğu
çöl sabahlarında...

kandırma kendini ey insan
çölde gül yetişmez...
izler çabuk silinecek,
ancak rüzgar esmez...

16.08.09
Amman